"Głód" Capparosa

Autor: -
To fascynująca książka. Rzeczowa. Skrupulatna. W ciekawy sposób uświadamia samo pojęcie głodu i jak to wygląda, ale też uświadamia jaka jest polityka państw, i że głód to także jego przeciwieństwo, a więc nadmiar (w myśleniu ekonomicznym państwa). Nadmiar też jest problemem.
U autora przebija też własna emocjonalność. Kilka razy oskarża siebie o tchórzostwo.
Ktoś zapyta "i co z tego?". To tylko książka. Być może. Ale: ona umiejscawia nas wszyskich na jednej planecie, każe postawić siebie wobec globalizacji, i określić własne miejsce na kuli ziemskiej. W jakimś sensie mamy ogromne szczęście - Ci, którzy nie cierpią głodu.
Ostatnio zastanawiałem się nad pozycjami, które mam na półkach u siebie; co z tego chciałbym, żeby przeczytały moje dzieci. Kupiłem córce ostatnio Harrego Pottera po angielsku - licząc na to, że jeszcze bardziej zainteresuje się językiem. Jest jednak wiele książek, które chciałbym mieć głównie z myślą o ludziach, którzy mnie otaczają, żebyśmy mieli dostęp do tej literatury.
Dołączam do tego "Głód".
Piszę to trochę w pędzie - jak większość postów - może jeszcze rozwinę myśl o tej książce.

tu sam autor: https://www.youtube.com/watch?time_continue=11&v=e8A_vFCPNj8


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Opowieść Wigilijna" - scenariusz

Autor: -
Obraz
Jestem w trakcie kończenia scenariusza do "Opowieści wigilijnej". W zasadzie pomysł, żeby akurat to zrobić zrodził się jakby mechanicznie - to znaczy potrzebne było "coś" świątecznego. Początkowo chciałem obsadzić Łukasza jako Scrooge'a, ale im dłużej myślałem o treści, tym bardziej przekonywałem się, że ja powinienem to zagrać. Nastrój postaci jest zbliżony do mojego ogólnego nastroju. Scrooge jest depresyjnym, "ciemno" myślącym, racjonalistą - przynajmniej na początku.  Ot powstałby spektakl dla dzieci i dorosłych.  Wczoraj doszedłem do sceny, kiedy bohatera odwiedza pierwszy duch - przeszłości. I jakby mnie piorun strzelił. Jednak nie ma przypadku (tekst wybrał mnie ;) ) - wzruszyłem się, kiedy postać wróciła do swojej przeszłości. To dla aktora oznacza, że jest szansa uzyskać jakiś rodzaj prawdy. Wiem, czego się będę w tych scenach chwytać. Nabiera to dla mnie od razu innego sensu.  Co do tematu samego tekstu - już od długiego czasu zastan
Czytaj więcej

"Barbie" - myśli - AKTUALIZACJA

Autor: -
Obraz
Napisałem posta - wszystko mi się skasowało... Może po prostu to nie było nic sensownego.  Z tego, co napisałem zostawię jedną refleksję: jest tam taka scena, kiedy Ken już ustanowił patriarchat, i agresywnie artykułuje "nowy świat" wobec Barbie. I nagle podczas tej tyrady patrzy na nią - i jest tam dużo bólu. Uwielbiam takie nieoczywiste rozwiązania.  Cwaniak nazwie to po prostu "kontrą" (tak to się nazywa w teatrze), ale ktoś ten moment zaprojektował w scenariuszu - można było to spokojnie ominąć, a jednak Ken dzięki takim rozwiązaniom jest ciągle wielowymiarowy. Imponuje mi taki język filmu/teatru.  PS. Nie jest to film dla dzieci.
Czytaj więcej

Prace nowe - Bestia

Autor: -
Obraz
Obecnie pracuję nad trzema projektami teatralnymi - każdy z nich inny i każdy stawia jakieś ciekawe wyzwanie. Niektóre bardzo dla mnie trudne (praca nad monodramem).  Opiszę je po kolei w kolejnych postach.  Dziś skupię się na opisie nowej wersji "Władcy Much" - pod tytułem "Zwierz wychodzi z głębi". Robiłem ten spektakl - jego niemiecką wersję - w Amberg - w 8 dni (!). Wyszło bardzo dobrze. Recenzje były ekstatyczne (choć oczywiście były tam błędy moje i aktorów).  Kiedy Ada stwierdziła, że nie może prowadzić drugiej grupy dzieci, zaproponowała mi, żebym ja zrobił z nimi jeden projekt teatralny, "a potem zobaczymy". Pomyślałem, że mogę zrobić (porządną - czytaj w dłuższym okresie zrobioną) wersję "Władcy Much" z innymi rozwiązaniami teatralnymi. Dłubię w tym tekście dość głęboko. Chyba dopiero od wczoraj jestem zadowolony z obecnej wersji scenariusza.  Trzymam się tematu - "co by było gdyby nie było rodziców" i "jacy ci rodzice wł
Czytaj więcej