Cały Świat Jest Sceną

I have lately had a chance to find out how naive I have been in my sincerity, good intentions - in life that is. It's an eye-opener. At the same time, I am struggling to consciuosly change my way of life. First, I was shocked. Then, I felt anger. Now... I look around and see so many people suffering. I see people who claim to know everything and are always right and... I'd rather remain naive. We performed "Pippi" for this boy with laukemia - Łukasz Gradowski. But it's not enough. I would like to do more. We performed and we disappeared. And the boy still needs help. It's such a nuisance that we can do so little. Or perhaps there is a way. Maybe I need to talk to other people and make it a goal-oriented thing. Help one person from the beginning to the end. And then start helping another person. I just fucking can't go past the fact that we do so little.

https://www.youtube.com/watch?v=bcoCpf_sMsg  Andy opowiada jak buduje postać zaczynając od zlokalizowania miejsca, gdzie postać nosi ból (gollum - w gardle). Bardzo ciekawe. Gdzie nosi ból Fransua? Gdzie Romeo? Gdzie Diabeł z Kazania?  Potem Andy pokazuje na przykładzie Conana jak zbudowałby postać koncentrując się na grzywce. Ciekawa metamorfoza.  Trzeba by to było przenanalizować próbując to w różnych konfiguracjach. Może to pomysł na kolejną odsłonę Laboratorium? 

Pauza - pomiędzy frazami logicznymi. Daje mi siłę i nie pędzę z frazami kolejnymi rozwijając emocje, tylko trzymam to na chwilę. Co to daje konkretnie? Buduje na NOWO myśl (zmienia się jej wykonanie), druga zaleta - dużo lepszy komunikat z widzem - "słyszę, jak do nich dociera". Tego się będę trzymać. Na pewno nie na pauzy w wierszu w środku frazy. Ciekawie eksperymentuje się z chłodną głową. Teraz jest trudny moment. Ale dochodzi do mnie, że mogę coś z tym zrobić - tym razem dla kogoś innego. Wykorzystać ten trudny moment, żeby zacząć się śmiać. Może się uda. To znaczy: (po Kazaniu potrzebne coś lekkiego:) 3 facetów grających podręczniki typu "Kobieta są z Wenus...". Roboczy tytuł spektaklu: "Zrozumieć". "Grzeczna" idzie szybko. Trzeba zapanować nad tendencjami aktorki, bo się nie rozwinie. Struktura jest. Ciekawy pomysł. Jedna ciekawa sprawa, która wyszła z rozmów - że jak Lusia znika - to znika na kilka lat - i wraca jako "dojrz