Piscator - notatki
Piscator |
Przeżył wojnę światową, co istotnie zmienia jego optykę patrzenia na świat. Jego teatr ma być teatrem rewolucyjnym, gdzie odbiorcą jest tłum. Twórca pojęcia Teatr Epicki.
Tekst nie jest najważniejszy - modyfikuje go pod kątem potrzeby czasu w którym przyszło mu żyć.
Sama jego sztuka ma strategię wywołania skandalu.
Spektakle:
„Hopla Żyjemy”, „Wojak Szwejk”, „Rasputin”, „Wojna i pokój” (kilka planów: na "scenie rozmyślań" każdy z głównych bohaterów ma stałe miejsce i monologuje, "scenie akcji" – gdzie toczą się kolejne epizody wątku powieściowego i "scenie losu" (Schicksals-Bühne) – na której dzięki niezwykłej pomysłowości rozwiązań rozgrywają się całe bitwy i występują wielkie postacie historyczne. Łącznikiem całości jest ów komentator, pełniący zarazem funkcje reżysera, inspicjenta, współaktora). Pojęcie: „Zeittheater” - dokument polityczny epoki, naładowanie problemami dnia obecnego, zadanie reżysera - "umiejętność kształtowania przestrzeni scenicznej i jej kompozycji plastycznej, wyrażającą się zarówno w sposobie oświetlenia, jak i twórczej inspiracji aktorów”. Wykorzystywał film: jako komentarz do akcji scenicznej, perspektywiczne przedłużenie sceny, do wizji poetyckich, do łączenia epizodów akcji.Koncepcje przestrzeni: trójwymiarowo - konstrukcja w „Hopla Żyjemy” (plany gry)
Tekst nie jest najważniejszy - modyfikuje go pod kątem potrzeby czasu w którym przyszło mu żyć.
Sama jego sztuka ma strategię wywołania skandalu.
Spektakle:
„Hopla Żyjemy”, „Wojak Szwejk”, „Rasputin”, „Wojna i pokój” (kilka planów: na "scenie rozmyślań" każdy z głównych bohaterów ma stałe miejsce i monologuje, "scenie akcji" – gdzie toczą się kolejne epizody wątku powieściowego i "scenie losu" (Schicksals-Bühne) – na której dzięki niezwykłej pomysłowości rozwiązań rozgrywają się całe bitwy i występują wielkie postacie historyczne. Łącznikiem całości jest ów komentator, pełniący zarazem funkcje reżysera, inspicjenta, współaktora). Pojęcie: „Zeittheater” - dokument polityczny epoki, naładowanie problemami dnia obecnego, zadanie reżysera - "umiejętność kształtowania przestrzeni scenicznej i jej kompozycji plastycznej, wyrażającą się zarówno w sposobie oświetlenia, jak i twórczej inspiracji aktorów”. Wykorzystywał film: jako komentarz do akcji scenicznej, perspektywiczne przedłużenie sceny, do wizji poetyckich, do łączenia epizodów akcji.Koncepcje przestrzeni: trójwymiarowo - konstrukcja w „Hopla Żyjemy” (plany gry)
filmy animowane w „Przygodach Wojaka Szwejka”
sferyczna kula po obrocie odsłaniająca inny fragment:
ruchome taśmy poruszające się w różnych kierunkach dających różne możliwości
Do tego projekt TEATRU TOTALNEGO Gropiusa, aby móc dowolnie ustawiać scenę i widownię (nie zrealizowane).
To co jeszcze dla mnie jest ciekawe: to przeskalowanie planów filmowych - różnice wielkości twarzy (chociażby) jest silnie plastycznie uruchamiające (mnie) poprzez zestawienia elementów większych (filmowych) z mniejszymi „realistycznymi”:
Ergo - film nie jest tylko kwestią informacji (politycznej - kroniki), ale wpisuje się w plastykę przedstawienia. Tak to odczuwam.
Bardzo ciekawa jest projekcja tylna w poniższym przypadku: to wycięcie przestrzeni scenicznej nadaje głębię i uruchamia wizualnie cały obraz:
Komentarze
Prześlij komentarz