Belfer - (6) (7) - "Raymond - kolega", "Inni nauczyciele"

Opis:  (6) (7) Koledzy z pracy odznaczają się różnym stosunkiem do uczenia. Są tacy, którzy zastraszają, którzy rozpieszczają, chcą być kumplami, nie lubią młodzieży, nie wierzą w młodzież, interesuje ich tylko to czy uczeń się uczy, interesuje ich wszystko inne poza tym czy uczeń się uczy, chcieliby mieć spokój i nic nie robią, są pracoholikami, organizują wycieczki i tym żyją...

Ten kolega jest inny od Belfra - wuefista - który znalazł sposób na lekcje - rozpoznawalny przez nas w naszym społeczeństwie - daje piłkę i niech się dzieci bawią. Nie ma w tym edukacji, ale potrafi też nawrzeszczeć na ucznia jak trzeba. Religia - jak wy mi nie wchodzicie w drogę, to jest spoko, ale jak się stawiacie, to ja też potrafię być wściekły. Wf nie jest przedmiotem maturalnym, często traktowany niepoważnie przez nauczycieli, ale też przez uczniów - ci ostatni przynoszą usprawiedliwienia, nie mają stroju, mają niekończący się okres, załatwiają lewe zwolnienia od lekarzy. Taki oto jest stan rzeczy. 

Rozwiązanie: 

- (6) - Wpada Raymond z piłką; przekazuje swoją filozofię - w tym czasie rzuca piłkę i w tle "zwierzęta" udają że umieją grać. Zbudować to na rytmach - że jeden - Łukasz ma piłkę i rzuca w inne, a te w popłochu uciekają. Wf ma gwizdek i nim zmienia rytmy (albo dyscypliny).

- (7) - Ekspozycja nauczycieli na dwóch płaszczyznach - pierwsza (ciałem do widza) - nauczyciel, który jest sfrustrowany - ma tiki, nie radzi sobie; druga (ciałem do widza) - nauczyciel, który jest szczęśliwy PO pracy. Wychodzą jeden po drugim w trybie ekspozycyjnym. Za drugim razem stają w rzędzie razem z Belfrem (pierwsza Kamila, obok niej Belfer, i reszta). Klaudia P. mówi "co by było gdyby nauczycielom dać broń do ręki". Wszyscy się śmieją. Nagle milkną. Schodzą. (cięcie musi być ostre i dokładne). Fakt ich stania w rzędzie z Belfrem ładnie stanowi podbudowę do sceny zabicia.  

Nastrój: zabawny (6), prawie kabaretowy - mocno przerysowany (7) z mocnym cięciem na końcu