Niedzielne Klapsy

Autor: -
Podsumowanie niedzielnych Klapsów: 
- musimy wejść na próbę Pierwszego Aktu ja tam chyba coś spieprzyłem, jeszcze nie wiem co, ale muszę to zrobić od początku. (zbudować w głowie przyczynowo-skutkowość) 
- Aga Orłowska - super, ALE CICHO. Wyrzucamy mikrofon, żebyś się nauczyła głośno mówić. Kontrola tempa już spoko. 
- Julia - bardzo dobre momenty, ale za SZYBKO. I na próbie było ok artykulacyjnie, na spektaklu tak sobie. (wyćwiczymy)
- Ola - powód do biegania! (brak)
- Klapsy - zajmiemy się tym, żeby tam dać teatr i żeby to było przyjemne - trzeba założyć, że tylko są Klapsy, to byście(my) wtedy zrobili...
- spektakl trwał 35 minut. To zdecydowanie za krótko. Jeszcze się zastanowię co mogę zrobić - myślę, że dodać scenę Klapsów - w ogóle poszerzyć ich zadania. Jak będzie trwać 45 to będzie ok.
Kto otworzył kurtynę (znowu) przed Pierwszym Aktem? 

Popularne posty z tego bloga

"Opowieść Wigilijna" - scenariusz

Autor: -
Obraz
Jestem w trakcie kończenia scenariusza do "Opowieści wigilijnej". W zasadzie pomysł, żeby akurat to zrobić zrodził się jakby mechanicznie - to znaczy potrzebne było "coś" świątecznego. Początkowo chciałem obsadzić Łukasza jako Scrooge'a, ale im dłużej myślałem o treści, tym bardziej przekonywałem się, że ja powinienem to zagrać. Nastrój postaci jest zbliżony do mojego ogólnego nastroju. Scrooge jest depresyjnym, "ciemno" myślącym, racjonalistą - przynajmniej na początku.  Ot powstałby spektakl dla dzieci i dorosłych.  Wczoraj doszedłem do sceny, kiedy bohatera odwiedza pierwszy duch - przeszłości. I jakby mnie piorun strzelił. Jednak nie ma przypadku (tekst wybrał mnie ;) ) - wzruszyłem się, kiedy postać wróciła do swojej przeszłości. To dla aktora oznacza, że jest szansa uzyskać jakiś rodzaj prawdy. Wiem, czego się będę w tych scenach chwytać. Nabiera to dla mnie od razu innego sensu.  Co do tematu samego tekstu - już od długiego czasu zastan
Czytaj więcej

"Barbie" - myśli - AKTUALIZACJA

Autor: -
Obraz
Napisałem posta - wszystko mi się skasowało... Może po prostu to nie było nic sensownego.  Z tego, co napisałem zostawię jedną refleksję: jest tam taka scena, kiedy Ken już ustanowił patriarchat, i agresywnie artykułuje "nowy świat" wobec Barbie. I nagle podczas tej tyrady patrzy na nią - i jest tam dużo bólu. Uwielbiam takie nieoczywiste rozwiązania.  Cwaniak nazwie to po prostu "kontrą" (tak to się nazywa w teatrze), ale ktoś ten moment zaprojektował w scenariuszu - można było to spokojnie ominąć, a jednak Ken dzięki takim rozwiązaniom jest ciągle wielowymiarowy. Imponuje mi taki język filmu/teatru.  PS. Nie jest to film dla dzieci.
Czytaj więcej

Prace nowe - Bestia

Autor: -
Obraz
Obecnie pracuję nad trzema projektami teatralnymi - każdy z nich inny i każdy stawia jakieś ciekawe wyzwanie. Niektóre bardzo dla mnie trudne (praca nad monodramem).  Opiszę je po kolei w kolejnych postach.  Dziś skupię się na opisie nowej wersji "Władcy Much" - pod tytułem "Zwierz wychodzi z głębi". Robiłem ten spektakl - jego niemiecką wersję - w Amberg - w 8 dni (!). Wyszło bardzo dobrze. Recenzje były ekstatyczne (choć oczywiście były tam błędy moje i aktorów).  Kiedy Ada stwierdziła, że nie może prowadzić drugiej grupy dzieci, zaproponowała mi, żebym ja zrobił z nimi jeden projekt teatralny, "a potem zobaczymy". Pomyślałem, że mogę zrobić (porządną - czytaj w dłuższym okresie zrobioną) wersję "Władcy Much" z innymi rozwiązaniami teatralnymi. Dłubię w tym tekście dość głęboko. Chyba dopiero od wczoraj jestem zadowolony z obecnej wersji scenariusza.  Trzymam się tematu - "co by było gdyby nie było rodziców" i "jacy ci rodzice wł
Czytaj więcej