Dwa monodramy

Autor: -
Wracam do Wyłuskania. (Skąd ta potrzeba powrotów?) ALE:
robię to zupełnie od nowa. Rozjaśniam niejasne wtedy rzeczy. Buduję konflikt wokół trzech wyznaczników: sklep vs metafizyka (konkret miejsca kontra metafizyka tego miejsca, bo opowiada o ontologicznych sprawach), sprzedawca kontra postać - manekin - człowiek bez właściwości (na którym wszystko można pokazać), konfliktowe właściwości kapeluszy - młodość kontra starość, piękno/dobro kontra zgorzknienie/zło. Wszystko zahacza o pytanie: "Kim pan zatem jest?". Kim jesteśmy, a kim moglibyśmy być. Dlaczego życie jest zbudowane z konfliktów. Dlaczego mamy takie charaktery jakie mamy, i nie możemy mieć innych. Czy coś wybieramy? Jak teraz o tym myślę, to właściwie tylko jedno z tych pytań mnie interesuje...
język: wszystko zaczyna się od gestu postaci - manekina. Spróbujemy dać mu więcej życia. (Światełka leddowe); (VOCALER). 
... drugi to o samobójstwie. I mam tak dobry pomysł. Tylko nie gotowy tekst. Choć myślę o tym, żeby to była konstrukcja z wielu. Sarah Kane, Sylvia Plath. Wojaczek. I teksty inne, trochę dziwniejsze. 

Popularne posty z tego bloga

"Opowieść Wigilijna" - scenariusz

Autor: -
Obraz
Jestem w trakcie kończenia scenariusza do "Opowieści wigilijnej". W zasadzie pomysł, żeby akurat to zrobić zrodził się jakby mechanicznie - to znaczy potrzebne było "coś" świątecznego. Początkowo chciałem obsadzić Łukasza jako Scrooge'a, ale im dłużej myślałem o treści, tym bardziej przekonywałem się, że ja powinienem to zagrać. Nastrój postaci jest zbliżony do mojego ogólnego nastroju. Scrooge jest depresyjnym, "ciemno" myślącym, racjonalistą - przynajmniej na początku.  Ot powstałby spektakl dla dzieci i dorosłych.  Wczoraj doszedłem do sceny, kiedy bohatera odwiedza pierwszy duch - przeszłości. I jakby mnie piorun strzelił. Jednak nie ma przypadku (tekst wybrał mnie ;) ) - wzruszyłem się, kiedy postać wróciła do swojej przeszłości. To dla aktora oznacza, że jest szansa uzyskać jakiś rodzaj prawdy. Wiem, czego się będę w tych scenach chwytać. Nabiera to dla mnie od razu innego sensu.  Co do tematu samego tekstu - już od długiego czasu zastan
Czytaj więcej

"Barbie" - myśli - AKTUALIZACJA

Autor: -
Obraz
Napisałem posta - wszystko mi się skasowało... Może po prostu to nie było nic sensownego.  Z tego, co napisałem zostawię jedną refleksję: jest tam taka scena, kiedy Ken już ustanowił patriarchat, i agresywnie artykułuje "nowy świat" wobec Barbie. I nagle podczas tej tyrady patrzy na nią - i jest tam dużo bólu. Uwielbiam takie nieoczywiste rozwiązania.  Cwaniak nazwie to po prostu "kontrą" (tak to się nazywa w teatrze), ale ktoś ten moment zaprojektował w scenariuszu - można było to spokojnie ominąć, a jednak Ken dzięki takim rozwiązaniom jest ciągle wielowymiarowy. Imponuje mi taki język filmu/teatru.  PS. Nie jest to film dla dzieci.
Czytaj więcej

Prace nowe - Bestia

Autor: -
Obraz
Obecnie pracuję nad trzema projektami teatralnymi - każdy z nich inny i każdy stawia jakieś ciekawe wyzwanie. Niektóre bardzo dla mnie trudne (praca nad monodramem).  Opiszę je po kolei w kolejnych postach.  Dziś skupię się na opisie nowej wersji "Władcy Much" - pod tytułem "Zwierz wychodzi z głębi". Robiłem ten spektakl - jego niemiecką wersję - w Amberg - w 8 dni (!). Wyszło bardzo dobrze. Recenzje były ekstatyczne (choć oczywiście były tam błędy moje i aktorów).  Kiedy Ada stwierdziła, że nie może prowadzić drugiej grupy dzieci, zaproponowała mi, żebym ja zrobił z nimi jeden projekt teatralny, "a potem zobaczymy". Pomyślałem, że mogę zrobić (porządną - czytaj w dłuższym okresie zrobioną) wersję "Władcy Much" z innymi rozwiązaniami teatralnymi. Dłubię w tym tekście dość głęboko. Chyba dopiero od wczoraj jestem zadowolony z obecnej wersji scenariusza.  Trzymam się tematu - "co by było gdyby nie było rodziców" i "jacy ci rodzice wł
Czytaj więcej