MAMO!!!

Autor: -

 Mamo! Nudzę się!!! 

wykonanie: Tosia i Martyną Waclawskie

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Opowieść Wigilijna" - scenariusz

Autor: -
Obraz
Jestem w trakcie kończenia scenariusza do "Opowieści wigilijnej". W zasadzie pomysł, żeby akurat to zrobić zrodził się jakby mechanicznie - to znaczy potrzebne było "coś" świątecznego. Początkowo chciałem obsadzić Łukasza jako Scrooge'a, ale im dłużej myślałem o treści, tym bardziej przekonywałem się, że ja powinienem to zagrać. Nastrój postaci jest zbliżony do mojego ogólnego nastroju. Scrooge jest depresyjnym, "ciemno" myślącym, racjonalistą - przynajmniej na początku.  Ot powstałby spektakl dla dzieci i dorosłych.  Wczoraj doszedłem do sceny, kiedy bohatera odwiedza pierwszy duch - przeszłości. I jakby mnie piorun strzelił. Jednak nie ma przypadku (tekst wybrał mnie ;) ) - wzruszyłem się, kiedy postać wróciła do swojej przeszłości. To dla aktora oznacza, że jest szansa uzyskać jakiś rodzaj prawdy. Wiem, czego się będę w tych scenach chwytać. Nabiera to dla mnie od razu innego sensu.  Co do tematu samego tekstu - już od długiego czasu zastan
Czytaj więcej

Otwarcie Dworca!

Autor: -
Obraz
Mieliśmy - jako Projekt41 - ogromną przyjemność z występu podczas otwarcia Dworca.  Ja mam (nomen omen) świetną pamięć, i dobrze sobie przypominam nasze początki w "nowym" dla nas świecie śpiewu  (poza Piotrem R.) - wszyscy zestresowani, niepewni - więcej tam było obaw niż przyjemności. Wczoraj jednak zobaczyłem zespół (łącznie ze mną), który dobrze się bawi, co przekłada się bezpośrednio na przyjemność dla widza.  No i oby tak dalej.  Marysia Sowisło (sepia) i Anka Zajkowska (black&white) wykonały fajne zdjęcia. Będzie świetna pamiątka ze tego - co by nie powiedzieć - historycznego dnia dla Chojnic.  Niesamowitą sprawą było, że córeczka malutka Martyny "wystąpiła" z nią na scenie - słodko śpiąc podczas jej śpiewu. 
Czytaj więcej

Byc w jury to odpowiedzialnosc.

Autor: -
Obraz
Przez 15 lat tworzenia naszego teatru byłem pewnie na około tysiącu konkursach. Jako uczestnik, z teatrem, jako obserwator, wreszcie jako czlonek jury. Nie jezdzimy duzo, wlasciwie coraz mniej.  Przezylem werdykty bardzo "slabe", gdzie "ktos" działał celowo przeciwko mnie (z antypatii), choc reszta czlonkow byla, jak to sie teraz mowi, bardzo "na tak". Wytrwalem przez konkursy, gdzie dostawalismy nagrody za bardzo slabo zagrane spektale, gdzie aktorzy, schodzac ze sceny wiedzeli, ze zagrali slabo, ale po werdycie uznali, ze sa genialni. To tworzylo duzy problem, usypialo czujnosc aktora, uczylo bylejakosci. Byly konkursy podczas, ktorych widownia bila brawo na stojaco, a organizator (ktory sam byl w jury) przyznawal nagrody swoim spektalom (co wydawaloby sie jest nie do pomyslenia). Bywalo, ze bylem w jury z np. z pania od logopedii, ktora w konkkursie dla amatorow, od razu skreslala osoby z chocby najmniejsza wada wymowy. Trudno bylo jej udowodnic, z
Czytaj więcej