... 90 km do Bydgoszczy z prof.Bielunasem

Autor: -

Spektakl gotowy. I finał. Nie będę się juz zastanawiał czy lepiej jest czy gorzej. Jest Tak. Do tego gdzie kucharek 6... i tak dalej.
Chłopcy bardzo dobrze. Łukasz zaskakująco szeroko. Można się go przestraszyć. Takiego go nie znałem. (Przypomina mi się refleksja Brook'a kiedy robił film). Do tego chłopcy zaufali profesorowi, a ja dzięki temu mogę teraz pracować z nimi nad rzeczami, o których milczę.
Wiem doskonale w która stronę należy ich prowadzić. Łukaszowi już wiele chyba nie będę umiał zaproponować w dalszych spektaklach. Jest chyba na moim poziomie i ja już na razie więcej nie umiem. Choć wyczuwam różnicę w umiejętności prowadzenia emocji - konkretnie różnicowania natężeń i mozliwości tonacyjnych. No i kopiowania innych postaci. (czy może cos tam jeszcze jest! :)
Profesor chyba jest zaskoczony poziomem aktorskim. To fajne. 
Natomiast rozmowa w drodze do Bydgoszczy była najważniejsza rozmową, jaką odbyłem ostatnio o teatrze.

- język artystyczny (nie rzeczywistość; kompozycja)
- ostrość języka

- nie podawać się emocji, którą widz już ma
- nie obserwator, a uczestnik
- katharsis - to głębsze zrozumienie egzystencji
- reżyser z bólu
- aktor - nauka emocji w pełnej szerokości (jednak!) i gotowości

zdjęcie: z prób u nas; z kamery

Popularne posty z tego bloga

"Opowieść Wigilijna" - scenariusz

Autor: -
Obraz
Jestem w trakcie kończenia scenariusza do "Opowieści wigilijnej". W zasadzie pomysł, żeby akurat to zrobić zrodził się jakby mechanicznie - to znaczy potrzebne było "coś" świątecznego. Początkowo chciałem obsadzić Łukasza jako Scrooge'a, ale im dłużej myślałem o treści, tym bardziej przekonywałem się, że ja powinienem to zagrać. Nastrój postaci jest zbliżony do mojego ogólnego nastroju. Scrooge jest depresyjnym, "ciemno" myślącym, racjonalistą - przynajmniej na początku.  Ot powstałby spektakl dla dzieci i dorosłych.  Wczoraj doszedłem do sceny, kiedy bohatera odwiedza pierwszy duch - przeszłości. I jakby mnie piorun strzelił. Jednak nie ma przypadku (tekst wybrał mnie ;) ) - wzruszyłem się, kiedy postać wróciła do swojej przeszłości. To dla aktora oznacza, że jest szansa uzyskać jakiś rodzaj prawdy. Wiem, czego się będę w tych scenach chwytać. Nabiera to dla mnie od razu innego sensu.  Co do tematu samego tekstu - już od długiego czasu zastan...
Czytaj więcej

Trzech Króli!

Autor: -
Obraz
Napisałem scenariusz na 6 stycznia, wzorując się na rytmie Schillera - ale każdy tekst jest przeze mnie napisany. Czy to dobrze, nie wiem, ale to było ciekawe wyzwanie (tekstowo-rytmiczne).  Idea jest jednak inna - nie chodzi o "pokazywanie" ludziom czegokolwiek - tylko o autentyczne klimatyczne wspólne śpiewanie.  Jak zgrany mamy zespół - o tym świadczy tempo pracy - w zasadzie w dwie próby zrobiliśmy zarys całości. Nikt już nie zadaje mi zbędnych pytań. Ja nie wtrącam się w zbędne komentarze, co do spraw, które aktorzy muszą sobie ustawić między sobą. Jesteśmy skoncentrowani na efekcie. Ja robię komentarz do nagranej próby - tym samym praca idzie jeszcze szybciej. Dramaturgicznie jestem zadowolony. Daria jak zwykle świetnie wymyśliła "skrótowe" kostiumy.  Mam nadzieje, że uda się stworzyć klimat. Zobaczymy.  Zdjęcie z wczorajszej przymiarki kostiumów.  Zadaje sobie jeszcze pytanie: co do możliwości wzruszenia kolędami. Tu dość duży nacisk jest na Martynę. ...
Czytaj więcej

Głos to najpiękniejszy.

Autor: -
Obraz
Usłyszałem kiedyś z ust Mistrza, że głos to jest najpiękniejszy instrument. Rozmawialiśmy wtedy o tym w kategoriach tekstów mówionych.  Ale to jednak śpiew mnie fascynuje. W głosie/melodii/muzyce jest tyle ciekawych aspektów do zbadania. Słyszałem tysiące interpretacji tekstów - wśród nich pamiętam kilkanaście wykonów niesamowitych. Słyszałem znacznie mniej utworów śpiewanych - ale pamiętam zdecydowanie więcej fascynujących wykonań niż poezji recytowanej.  Zazdroszczę każdemu kto umie śpiewać. Jestem bardzo ciekaw, czy przy mojej emocjonalności, mój śpiew byłby "dobry".  Video - "Bóg się rodzi" - Piotr Rutkowski. Założenie: na wzruszenie, szeroko, dramatycznie. Ale "zatrzymując" się na tym pięknym tekście. 
Czytaj więcej