Hemar - próby wspólne

Autor: -

Robienie teatru stało się dość trudne w tych czasach - ludzie po prostu nie mają czasu. I co teraz? 

Ja sobie nigdy nie pozwalam na bycie nieprzygotowanym na próbę (chyba, że nie mam pomysłu na scenę), ale tym razem przeszedłem samego siebie. Mam ustawione w detalach jaka ma być akcja sceniczna - bo już widzę, że nikt nie ma czasu - a to jest tylko 1.5h (plus może czasami dłużej; ale wymagania mam tylko na te 1.5h) w tygodniu (plus indywidualne). 

Podoba mi się scenariusz, który napisałem. Wprowadzam tam jeden ryzykowny moment koncepcyjnie - ale dlaczego nie? Chodzi o początek i koniec. One (moim zdaniem) rozszerzają myślenie o zmianach/różnicach pomiędzy dwudziestoleciem międzywojennym a każdym następnym 10-leciem. Też może nie jest to jakiś skomplikowany zabieg. Sprawdzimy jak bardzo będzie odstawał od reszty spektaklu, który o współczesność będzie ocierał się tylko w jeszcze jednym momencie - złamanie konwencji poprzez puszczenie oka do widza - że to taka zabawa. Dramaturgicznie chyba w dobrym momencie - przed dość poważną sentymentalną sekwencją. 


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Opowieść Wigilijna" - scenariusz

Autor: -
Obraz
Jestem w trakcie kończenia scenariusza do "Opowieści wigilijnej". W zasadzie pomysł, żeby akurat to zrobić zrodził się jakby mechanicznie - to znaczy potrzebne było "coś" świątecznego. Początkowo chciałem obsadzić Łukasza jako Scrooge'a, ale im dłużej myślałem o treści, tym bardziej przekonywałem się, że ja powinienem to zagrać. Nastrój postaci jest zbliżony do mojego ogólnego nastroju. Scrooge jest depresyjnym, "ciemno" myślącym, racjonalistą - przynajmniej na początku.  Ot powstałby spektakl dla dzieci i dorosłych.  Wczoraj doszedłem do sceny, kiedy bohatera odwiedza pierwszy duch - przeszłości. I jakby mnie piorun strzelił. Jednak nie ma przypadku (tekst wybrał mnie ;) ) - wzruszyłem się, kiedy postać wróciła do swojej przeszłości. To dla aktora oznacza, że jest szansa uzyskać jakiś rodzaj prawdy. Wiem, czego się będę w tych scenach chwytać. Nabiera to dla mnie od razu innego sensu.  Co do tematu samego tekstu - już od długiego czasu zastan...
Czytaj więcej

Trzech Króli!

Autor: -
Obraz
Napisałem scenariusz na 6 stycznia, wzorując się na rytmie Schillera - ale każdy tekst jest przeze mnie napisany. Czy to dobrze, nie wiem, ale to było ciekawe wyzwanie (tekstowo-rytmiczne).  Idea jest jednak inna - nie chodzi o "pokazywanie" ludziom czegokolwiek - tylko o autentyczne klimatyczne wspólne śpiewanie.  Jak zgrany mamy zespół - o tym świadczy tempo pracy - w zasadzie w dwie próby zrobiliśmy zarys całości. Nikt już nie zadaje mi zbędnych pytań. Ja nie wtrącam się w zbędne komentarze, co do spraw, które aktorzy muszą sobie ustawić między sobą. Jesteśmy skoncentrowani na efekcie. Ja robię komentarz do nagranej próby - tym samym praca idzie jeszcze szybciej. Dramaturgicznie jestem zadowolony. Daria jak zwykle świetnie wymyśliła "skrótowe" kostiumy.  Mam nadzieje, że uda się stworzyć klimat. Zobaczymy.  Zdjęcie z wczorajszej przymiarki kostiumów.  Zadaje sobie jeszcze pytanie: co do możliwości wzruszenia kolędami. Tu dość duży nacisk jest na Martynę. ...
Czytaj więcej

Głos to najpiękniejszy.

Autor: -
Obraz
Usłyszałem kiedyś z ust Mistrza, że głos to jest najpiękniejszy instrument. Rozmawialiśmy wtedy o tym w kategoriach tekstów mówionych.  Ale to jednak śpiew mnie fascynuje. W głosie/melodii/muzyce jest tyle ciekawych aspektów do zbadania. Słyszałem tysiące interpretacji tekstów - wśród nich pamiętam kilkanaście wykonów niesamowitych. Słyszałem znacznie mniej utworów śpiewanych - ale pamiętam zdecydowanie więcej fascynujących wykonań niż poezji recytowanej.  Zazdroszczę każdemu kto umie śpiewać. Jestem bardzo ciekaw, czy przy mojej emocjonalności, mój śpiew byłby "dobry".  Video - "Bóg się rodzi" - Piotr Rutkowski. Założenie: na wzruszenie, szeroko, dramatycznie. Ale "zatrzymując" się na tym pięknym tekście. 
Czytaj więcej