Cały Świat Jest Sceną

Jedno wiem na pewno - zrobię to w teatrze. Kilka lat temu "przyszedł" do mnie taki obraz - astronauta, który z pasją opowiada o kosmosie. Taka byłaby ekspozycja w teatrze. Ale to nie opowieść o fascynującym świecie nad naszymi głowami, tylko poruszająca historia o potrzebie "odcięcia" się od ludzi i zamieszkania z dala od nich. Historia o prawdopodobnej chęci zakończenia własnego żałosnego życia i ostatniej desperackiej próbie złapania czyjeś ręki. Tak to widziałem wtedy. Zapisałem sobie to w moich notatkach. Little did I know, że kilka lat później trafię na książkę (z polecenia), która wypełni mi ten mój obraz doskonałym tekstem. Nie chcę spoilerować niczego, ale ta książka to bardzo akuratny obraz atrofii uczuć... albo może takiej ich nadwyżki, że nie można już tego znieść.  Strasznie smutny tekst, w którym przeglądam się jak w lustrze. I zgadzam się z bohaterem - jego sytuacja nie jest dramatyczna, choć sam spodziewał się, że coś odczuje. A tu nic. Można tylko pr...

https://chopin2020.pl/pl/multimedia/competition-transmission/48/21-lipca,-g.-10 Trzeba rozwinąć 21 lipca godz. 10.00 i kliknąć na jego nazwisko. 

 Bezpłatne wejściówki do odebrania w kasie ChCK'u. 

Już dawno nie widziałem tak sprawnie skonstruowanego filmu dla dzieci. Do tego z ciekawym przesłaniem. Umoczonego w świecie wyobraźni, a jednak garściami biorącego z różnych tradycji.  Niesamowite były reakcje dzieci: "mamo, co się dzieje?" (w dramatycznych momentach, kiedy wydawało się, że już koniec).  Do środy leci w ChCK'u - gorąco polecam! Czasami "bawię się" w grę, co bym zmienił, i jakie byłyby prawdopodobne konsekwencje "moich" zmian - tu nie ingerowałbym wcale. Dla mnie jest to ciekawe, wyjątkowe dzieło. 

To był długi dzień, ale też piękny. Zazdroszczę Jackowi, że ma szansę być sam na sam ze swoim instrumentem. Być jego przedłużeniem.  Zapowiadałem go dziś. I słuchałem myśląc, czy dobrze odczytuje nastrój. W którymś momencie się rozluźniłem, i odkryłem że Szopen potrafi być zabawny. (jeśli dobrze go dekoduję). W każdym razie to jest kawał niesamowitej muzyki - bez dwóch zdań.  Jacek po koncercie powiedział mi - tak jak my sobie opowiadamy jako aktorzy - że wyskakiwał czasami z powodu braku koncentracji. Rozumiem to aż za dobrze.  Widz widział go z boku. Ja patrzyłem mu w oczy (z kulisy). Widziałem jak szukał nastroju, zbierał myśli. Potrzebował czasu.  Jak rozkręcał się z każdym następnym kawałkiem.  Powiedział mi też, - to było miłe - że od pierwszego momentu wyczuł dobrą energię w Chcku.  Podobnie powiedział mi prof. Sanecki. I cieszę się z takich opinii. Profesor wszedł na moją próbę z dorosłymi, domagając się roli ;)  Trzymam kciuki za tego chłopaka...

Zaprosiliśmy piękny muzyczny spektakl z myślą o dzieciach 10 lipca o godz. 13.00 w Chojnickim Centrum Kultury. Dla mnie to jest powrót do dzieciństwa, bo doskonale pamiętam "Plastusiowy Pamiętnik". Szkoda, że nie możemy pokazać go w fosie, ale odbijemy jak już będzie gotowa. :)  Dzieciaki XXI wieku chyba już nie znają Plastusia. A to była fajna bajka, działająca na wyobraźnię.  Ja nie mogę patrzeć na spongeboba... 

  Znowu będzie się działo jak dawniej!!!!!!  Wieczór monodramów w ChCK Chojnickie Centrum Kultury zaprasza 10 lipca na wieczór pełen teatralnych wrażeń. Widzowie zobaczą dwa monodramy z Chojnic i jeden ze Słupska.  Godz. 19:00 "Po jedenaste: nie okłamywać dzieci" Livia Walczak  debiutuje w formie jaką jest monodram. W kategorii Teatru Jednego Aktora na wojewódzkim etapie OKR otrzymała za ten spektakl II nagrodę oraz nagrodę publiczności. Przedstawienie opowiada historię o naiwności dziecka, które bardzo by chciało, aby w jej życiu był Bóg. Z tego faktu wynikają dla niej nietypowe perturbacje. Reżyseria:  Grzegorz Szlanga Godz. 19:20 "Popatrz na Lusię" Viktoria Szopińska  za spektakl „Popatrz na Lusię” otrzymała już kilka nagród: w tym nagrodę publiczności oraz tytuł laureata w finale Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego. Tytułowa Lusia oczekuje uwagi od rodziców. Kiedy jej nie otrzymuje, decyduje się na zniknięcie w ścianie. Ale nie obawiajmy się, Lusia...